بیماری لثه

لثه سالم معمولا صورتی‌رنگ بوده و به صورت سفت و محکم به استخوان زیرین می‌چسبد. خون‌ریزی لثه، تغییررنگ و تغییرشکل لبه لثه، تحلیل لثه و وجود همزمان جرم بر روی دندان‌ها از علایم بروز بیماری‌های لثه هستند. 

در بسیاری از موارد، افراد دندان‌های سالم و نسبتا محکمی دارند، اما بیماری لثه‌ها منجر به لق‌شدن دندان‌ها و از دست رفتن آنها می‌شود.

از تجمع مواد غذایی، املاح موجود در بزاق و باکتری‌ها پلاک میکروبی بر روی دندان‌ها تشکیل می‌شود که حاوی بیش از یکصدهزار باکتری است. در واقع پلاک‌‌ همان ماده سفیدرنگی است که وقتی برای مدتی از مسواک استفاده نمی‌شود، روی دندان‌ها تجمع می‌یابد. و اگر این پلاک به خوبی از سطح دندان پاک نشود، به مرور زمان حالت معدنی و محکم به خود می‌گیرد و تبدیل به جرم می‌شود. جرم و پلاک میکروبی، علت بروز بیماری‌های لثه‌ای، خون ریزی از لثه‌ها، تحلیل لثه و تحلیل استخوان نگهدارنده دندان‌ها است.  

درمان بیماری‌های لثه‌ در مرحله اول به وسیله جرم‌گیری می باشد ولی برخی افراد به دلایل مختلفی از انجام جرم‌گیری دندانی خودداری می‌کنند؛ در نتیجه بیماری لثه‌ها ادامه پیدا کرده و لثه شروع به تحلیل رفتن می‌کند. برخی از مردم چنان از آسیب دیدن مینای دندان متعاقب جرم‌گیری می‌ترسند که حاضرند دندان‌های زرد و انباشته از جرم‌شان را تحمل کنند اما سراغ جرم‌گیری نروند. اما این باور هیچ گونه مستندات علمی ندارد، زیرا مینای دندان ماده بسیار محکمی است و جرم‌گیری به دندان‌ها آسیب نمی‌زند. 

بعضی از افراد فکر می‌کنند که پس از جرم گیری در بین دندان‌هایشان فاصله ایجاد شده یا دندان‌ها لق شده‌اند، لازم بذکر است که معمولا در حالت عادی یک فضای مختصر بین دندان‌ها وجود دارد و این‌‌ همان فضایی است که توصیه می‌شود آن را با استفاده از نخ دندان تمیز کرد. وقتی دندان‌ها با نخ تمیز نشوند و پلاک بین دندان‌ها باقی بماند، این پلاک به مرور زمان به جرم تبدیل می‌شود و فضای بین دندان‌ها را می‌بندد. وقتی جرم‌های بین دندانی حذف می‌شوند، فضایی که به طور عادی در بین دندان‌ها وجود داشته یا بر اثر تخریب لثه و استخوان ایجاد شده، نمایان می‌شود و فرد تصور می‌کند که به دلیل جرم گیری این فضا ایجاد شده است، غافل از اینکه تجمع جرم‌ها و عدم انجام جرم گیری در زمان مناسب علت ایجاد این فضا بوده است.

به مرور زمان تجمع جرم در بین دندان‌ها منجر به تحلیل لثه و استخوان زیرین آن می‌شود. این روند تخریبی ادامه پیدا می‌کند تا زمانی که دندان قسمت زیادی از استخوان نگهدارنده خود را از دست می‌دهد و دچار لقی می‌شود. متاسفانه وقتی دندان‌ها لق شوند، امکان انجام درمان موثری که لقی آن‌ها را برطرف کند، وجود ندارد و معمولا این دندان‌ها باید از دهان خارج شوند تا استخوان بیشتر از این تخریب نشود.

در بعضی افراد ممکن است یک حساسیت دندانی گذرا پس از جرم گیری ایجاد شود که با استفاده از خمیردندان‌های ضدحساسیت موجود در بازار به مدت سه تا چهار هفته، معمولا این حساسیت از بین می‌رود و مشکل خاصی وجود ندارد.